سیاست خارجی دولت دوم جورج واکر بوش در قبال ایران: سیاست سد نفوذ (8-2004)

دوره دوم سیاست خارجی بوش (8-2004)، به نسبت دوره اول، در قبال جمهوری اسلامی ایران، تغییر از یکجانبه‏گرایی و حمله پیش‏دستانه به شیوه سنتی سیاست خارجی این کشور در قبال ایران و سیاست زمان جنگ سرد در قبال اتحاد جماهیر شوروی را نشان می‏دهد. این سیاست که به سد نفوذ معروف است، به واسطه ناکامی‏های کابینه بوش در مدیریت پس از جنگ یا مدیریت دوره صلح، پس از جنگ در افغانستان و عراق اتخاذ شده است. این مقاله، ضمن بررسی این سیاست، امکان توضیح‏دهندگی آن را در قبال تحولات مختلف سیاست خارجی آمریکا در قبال ایران، در دوره مورد نظر را نشان می‏دهد و بر این اساس، سعی دارد الگوی کلی سیاست آمریکا را در قالب چهار سیاست به‏کارگیری، دموکراسی‏سازی، تحریم و انزوای ایران و اقدام نظامی، طرح و مورد بررسی قرار دهد.